top of page
Words
Words, they stick on the skin.
They scar the lining of the stomach.
They called me names.
Names that made me depressed.
That made me believe
I deserved (deserve) aloneness.
They made me run away, hide.
(I keep running away and hiding)
They made (make) me seek
random encounters.
Encounters, temporary,
that depleted (deplete)
my inside,
over and over,
till there was (is)
nothing left inside me to give.
And my life,
My loveless lonely life,
I have spent it in fear,
trying not to
be what they called me.
My life,
I have devoted it to becoming perfect
so none could judge me.
But I failed (always failing).
All this pain—for what?
Λέξεις
Οι λέξεις, κολλάνε στο δέρμα.
Σκίζουν την επένδυση του στομάχου.
Μου έδωσαν ονόματα.
Ονόματα που με έκαναν να πέσω σε κατάθλιψη.
Που με έκαναν να πιστέψω
ότι άξιζα (αξίζω) τη μοναξιά.
Με έκαναν να τρέχω μακριά, να κρύβομαι.
(Συνεχίζω να τρέχω μακριά και να κρύβομαι)
Με έκαναν (κάνουν) να αναζητώ
τυχαίες συναντήσεις.
Συναντήσεις, προσωρινές,
που άδειασαν (αδειάζουν)
το μέσα μου,
ξανά και ξανά,
μέχρι που δεν υπήρχε (υπάρχει)
τίποτα μέσα μου για να δώσω.
Και τη ζωή μου,
Τη μοναξιάσμενη χωρίς αγάπη ζωή μου,
την έζησα μέσα στο φόβο,
προσπαθώντας να μην
είμαι αυτό που με ονόμασαν.
Τη ζωή μου,
την αφιέρωσα στο να γίνω τέλειος,
ώστε κανείς να μην μπορεί να με κρίνει.
Αλλά απέτυχα (αποτυγχάνω πάντα).
Όλος αυτός ο πόνος—για ποιο λόγο;
bottom of page